ИСЛАМ – БЕЙБІТШІЛІК ПЕН КЕЛІСІМ ДІНІ

Article Details

Өткен аптада Астанада Бейбітшілік пен келісім сарайында 1 республикалық имамдар форумы өтті. Салтанатты жиынға форум делегаттарымен қатар мемлекет, қоғам қайраткерлері, Сенат пен Мәжіліс депутаттары және зиялы қауым өкілдері қатысты. ҚР Президенті Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевтың аталмыш форумға қатысушыларға арнап, оның жұмысына табыс тілеген жылы лебізді құттықтауын ҚР Президенті Аппараты Басшысының орынбасары Бағлан Асаубайұлы Майлыбаев жеткізді.

Бүгінгі таңда Қазақстан мұ-сылмандары діни басқармасы мемлекетіміздің даму жолында Қазақстан мұсылмандарының өзге дін өкілдерімен, дін жолын ұстанбайтындармен ынты-мақтастықта тіршілік етіп, ұлтаралық және конфессияаралық тұрақтылықты сақтаудағы отандық тәжірибені қолдайды. Осы форумда бұл үрдісті одан әрі нығайтуға негіз болып саналатын Қазақстан мұсылмандарының Тұғырнамасы қабылданды. Көкпекті ауданынан маңызды шараға делегат болып, қатысып келген орталық мешіттің бас имамы Ерзат қажы Ахметханұлы бізге имандылық шарасы туралы әңгімелеп берді.

-Имамдар форумынан алған әсерім ұшан-теңіз. Әлхамдулилла, ата-бабамыз сан ғасырлар аңсап өткен тәуелсіздікке қол жеткізудің арқасында асыл дініміздің қайнар бұлақтарымен қайта қауышып жатырмыз. Соның бір айғағы болған бірінші республикалық имамдар форумына көршілес мұсылман мемлекеттерінен келген мүфтилер, өзге де дәстүрлі діндер өкілдері, еліміздің түкпір-түкпірінен келген имамдар, яғни, 500-ден астам қатысушылар бас қосты. Ұлағатты шарада ҚМДБ төрағасы, Бас мүфти Ержан қажы Малғажыұлының «Ислам – бейбітшілік пен келісім діні» атты, қоғам қайраткері, көрнекті ғалым Мырзатай Жолдасбековтің «Дін – ұстай білсең қасиетің», республикалық ардагерлер ұйымы Орталық кеңесінің төрағасы Өмірзақ Озғанбаевтың «Ақсақалын ардақтаған елміз» тақырыптарында жасаған баяндамаларында ислам дінінің адамды парасаттылыққа, имандылыққа тәрбиелейтін құдіреті, қоғамға тигізетін пайдасы, жас ұрпақ бойына рухани таным мен сенім негізінде беретін бағыт-бағдары жайында және т. б. көптеген келелі мәселелер қозғалды.

Сондай-ақ, шара барысында ҚМДБ наиб-мүфтиі Серікбай қажы Ораз Қазақстан мұсыл-мандарының тұғырнамасы, «ҚМДБ қызметкерінің этикасы» және «Мұсылман тұлғалық бейнесі», «Имамның тұлғалық келбеті» тәлімдерін таныстырды. Бұл құжаттар имамдар форумында дауысқа салынып, бірауыздан қабылданып, бекітілді. Тұғырнамада мұсылманның негізгі діни ұстанымдары, білуге тиісті діни мәселелері және оның зайырлы қоғам тіршілігіне, мемлекеттің заңдары мен қоғамда қалыптасқан тәртіптерге қарым-қатынасына қатысты көзқарастар айқындалып, оны дін қызметкерлерінің күнделікті қызметінде басшылыққа алу жайы қарастырылған, – дейді әңгімесін жалғастыра келе, Ерзат қажы Ахметханұлы.

Сонымен бірге оның айтуынша, бұл күні жиналған мұсылман қауым «Әзірет Сұлтан» мешітінде бесін намазын оқып, соңынан мешіт асханасында ас берілді.

- Елдің рухани тірегі ретінде маңыздылығы басым асыл дінімізді насихаттау арқылы жамағатқа, әсіресе, жастарға дұрыс ақпарат жеткізудің басты шешімі – бас мүфти Ержан қажы Малғажыұлының бастамасымен жолға қойылған халықтың діни   сауатын арттыру екені анық. Осы орайда елдің дамуы мен мұсылмандардың ауызбіршілігін, ұлтаралық бірлікті сақтауды көздейтін Тұжырымдама игілігін барша жұрт көретініне сенімдімін. Қоғамдық ұйымдармен жұдырықтай жұмылып, имандылық жолында қызмет етсек, Алла жазса, талай биік мұраттарға қол жеткізетініміз келешектің еншісінде, - деді сөз соңында Ерзат қажы Ахметханұлы.

Әңгімелескен Бақыт МҮЛІКОВА

Read more

ШӘКІРТ ЖҮРЕГІНЕ ЖОЛ ТАПҚАН

Article Details

Біздің бүгінгі әңгімеміз бала жанын білім нәрімен сусындатудан бір сәтке де жалықпастан, бүкіл саналы ғұмырын «Мектеп» атты қасиетті қара шаңырақ аясында өткізіп, мұғалімдік еңбектен өмірінің мағынасы мен бақытын тапқан жан туралы болмақ. Әңгіменің алтын арқауы болып отырған сүйікті жар, аяулы ана, мейірімді әже және үлгілі педагог Айжақсина Надияр Ысқаққызы биылғы ақпан айында мерейлі 60 жастың асқарына шыққанына қарамай, әлі күнге шәкірттеріне бойындағы ізгілік нұрын құюда.

Осыған орайластыра және бір жағынан әріптес, екінші жағынан құрдас болып келетін Надияр құрбымды таяп келе жатқан көктемнің шуақты мерекесі – Халықаралық әйелдер күнімен газет арқылы ізгі тілегімді арнап, құттықтап қояйын деп шештім. Басылым беттерінде Надияр Ысқаққызы туралы аз жазылған жоқ. Сонау 1972 жылдан мұғалім мамандығына ден қойған, еңбек өтілі 43 жылдан асқан ұстаз аудан, облыс, тіпті, республика аумағында танымал десек артық айтпағанымыз.

Қарапайым ауыл мұғалімінің отбасында дүниеге келген Надияр балауса кезінде өзінің аудандағы білім саласына өлшеусіз үлес қосқан үлкен бір мұғалімдер династиясының өкілі болатынын, мүмкін, білмеген де болар. Алайда, өмір шындығы солай. Ол - өткен жылы қазан айында облыста басылып шыққан «Шығыс Қазақстан облысының педагогтар динас-тиясы» кітабына 290 жылдық еңбек өтілі бар отбасылық педагогтық династия ретінде енген Айжақсиндердің екінші буын өкілі. Шәкірттеріне қазақ тілі мен әдебиеті пәнін оқытып, тіл өнеріне, сауаттылыққа, өз Отанына деген сүйіспеншілікке баулыған еңбекқор ұстаз, өзінің туа біткен мұғалімге тән ерекшелігімен, мамандығына адалдығымен, пәнді терең меңгеруімен әрдайым шәкірт жүрегіне жол таба білді. Надияр Ысқаққызының алдынан үлкен өмірге жолдама алып шыққан жүздеген шәкірттері елдің әр түкпірінде халық игілігі үшін тер төгіп, адал еңбек етуде. Шәкірттеріне бүгінгі күн талабына сай білім беруді көздеген ұстаз әр сабағын жоғары деңгейде өткізіп, қазақ тілі мен әдебиеті пәнін оқушыларының сүйікті пәніне айналдырды. Ұстазының жолын қуған шәкірттері бүгінде филология факультетінде кафедра меңгерушісі, республикалық телеарналарда журналист, мектептерде қазақ тілі мен әдебиеті пәнінің мұғалімдері болып қызмет атқарады. Олар сүйікті ұстазын аса бір ыстық сезіммен еске алып, әлі күнге дейін ұмытпай, сағына хабарласып та тұрады. Осының өзінен-ақ абзал жанның еңбегінің ақталғанын көресіз. Тынымсыз еңбексүйгіштігі арқасында, әр сабағын тартымды өткізу үшін үнемі ізденіс үстінде жүретін Надияр Ысқаққызының еңбегіне берілген ең жоғарғы баға - «Қазақстан Республикасы Білім беру ісінің үздігі» белгісімен марапатталуы болды.

Надияр Ысқаққызының іс-тәжірибесі аудан, облыс, рес-публика көлемінде таратылып, сабақтары республикалық “Қазақ тілі мен әдебиеті” журналында 1993 жылдан бастап үзбей жарияланып келеді. Сондықтан, еңбек жолын жаңа бастаған жастарға: «Үлгілі ұстаз қастарыңда жүргенде өздеріңе керектіні үйреніп қалыңдар» дегенді құлаққағыс еткім келеді. Сауатты да парасатты, терең білімді шығармашыл тұлға  дайындауды алдына өмірлік мақсаты еткен ұстаз қазіргі таңда сүйікті ісімен әлі де шұғылдануда.

Надияр Ысқаққызының ең-бекте қол жеткізген табыстарында отбасы берекесінің ұйытқысы, берік те мызғымас тұғыры, арқа сүйер тірегі болып жүрген жан-жары Нұрбектей асыл азаматтың үлесі зор екенінде дау жоқ. Көп сөздің емес, істің адамы, біртоға, сарбаз отағасы екеуі бақытты отбасында үш қыз бір ұл тәрбиелеп, қызын қияға ұлын ұяға қондырып, немере сүйіп отырған ата мен әже.

Қымбатты, Надияр Ысқақ-қызы! Сізді келе жатқан көк-темнің алғашқы мерекесімен құттықтай келе, өмірдегі барлық жақсылықтарды тілеймін. Денсаулығыңыз сыр бермей, қосағыңызбен қоса ағарып, бақытты да ұзақ ғұмыр сүріңіз, бала-шаға қуанышын қызықтай беріңіз демекпін!

 Бақыт МҮЛІКОВА

Read more

СІЗДЕРДІҢ ЕРЛІКТЕРІҢІЗ ЕШҚАШАН ҰМЫТЫЛМАЙДЫ

Article Details

24 ақпанда аудан әкі-мінің міндетін атқарушы Р.Сағындықов Ұлы Отан соғысының ардагерлеріне дабыл түймесі бар арнайы телефондар табыстады. Бүгінгі күні ауданымызда 14 соғыс ардагері Жеңістің 70 жылдық мерейтойын қарсы алуға дайындық үстінде. Олар: Федосова Валентина Степановна, Кинбаев Елеусіз, Цепков Петр Иванович, Тваровский Эдуард Юльевич, Бирюков Илья Иванович, Ықыласов Мүтәләп, Винников Семен Михайлович, Түсіпбеков Аркадий, Чумаков  Николай Иванович, Гарганов Федор Кузьмич, Балаханов Павел Яковлевич, Ақшалов Нұрмұхамбет, Қожаев Құсман, Халлиулин Мұстафа ТемІрбайұлы.

1945 жылдың 9 мамыры – бұл күн қаншама қасірет пен қуанышқа толы. Бұл сандардың артында қатал соғыстың қор-қынышы мен Ұлы Жеңістің қуанышы қатар тұр. «Өмір жолы» телефондары – бұл Ұлы Отан соғысы ардагерлерінің жасаған ерлігіне құрмет көрсету белгісі ретіндегі Елбасының сыйлығы екендігін Р.Нығметжанұлы ардагерлерге жеткізді.

- Бұл мерекені жан жүрегіңмен есейген шағыңда жете түсінесің. Зымырап 70 жылдың өтіп кеткеніне қарамастан, сіздердің ұлы ерліктеріңіз ешқашан өл-мейді және біздің Отанымызда тұрып жатқан әрбір отбасында өз батырлары мен өз естеліктері бар. Тіпті, ғасырға жуық уақыт өтсе де ардагерлерге деген құрмет пен алғыс сөздеріміз біздің жүрегімізде сақталатыны анық. Сіздердің ортамызда жүргендеріңізге қуанамыз және қолдан келген қамқорлығымызды аямаймыз. Сіздер баға жетпес ерлік жасадыңыздар, себебі, еркіндікте өмір сүру бақытын бүгінгі ұрпаққа сыйлап, болашаққа жоспар құруға, таңдау жасауға мүмкіндік сый-ладыңыздар. Сол үшін жас ұрпақ сіздерге мәңгі қарыздар. Фашистердің жауыздығынан елімізді, жерімізді қорғау мақ-сатында аянбай күресіп, боз-балалық шақта сайран құрмай, мылтық асынып жауға қарсы аттандыңдар. Балалардың ба-лалығын ұрлаған сұм соғыс-ты мәңгіге жойдыңыздар. Бұл ерліктеріңізді жас ұрпақ еш-қашан ұмытпайды. Ендігі ғұ-мырларыңызды қуанышты күн-дермен өткізіп, біздің шексіз сүйіспеншілігіміз бен шексіз құр-метімізді қабыл алыңыздар, - деді Рамил Нығметжанұлы.

Аудан әкімінің міндетін ат-қарушымен сөйлесу барысында ардагерлер ұзақ әңгіме дүкен құрып, шер тарқатқандай болды. Бірақ ардагерлер тарапынан ешқандай шағым реніштер байқалмады. Олар бір бірімен әзіл-қалжыңы жарасып, 100 жыл ғұмыр кешуге уәделесті.самайларын ақ қырау шалған майдангерлер ел Президенті Н.Ә.Назарбаевқа жасап отыр-ған қамқорлығы, балалары мен немерелерінің айқын бола-шағы және бейбітшілік пен тұрақтылық үшін алғыс айтты. Олар бірауыздан ҚХА бастамасымен кезектен тыс Президент сайлауын өткізуді қолдап, өз таңдауларын жасап та қойғандарын жеткізді.

Жұмыспан қамту және әлеу-меттік бағдарламалар бөлімінің басшысы Б.Оразғалиеваның айтуынша, 2015 жылдың 21 қаңтарынан бастап Жеңістің 70 жылдығы қарсаңында маңызды әлеуметтік акцияларды жүзеге асыруға жол ашатын «Жеңіс» жобасы бастау алды. Солардың  бірі ретінде «Өмір жолы» акциясын атауға болады. Акция барысында Ұлы Отан соғысының барлық қатысушыларына дабыл түймесі бар арнайы телефондар аталмыш акцияның бастамасы ретінде таратылды. SOS түймесі Астана қаласындағы «Өмір жолы» көмек көрсету орталығына тәулік бойы қосылып тұрады. «Өмір жолы» - төтенше шалынған қоңырауларға тәулік бойы қызмет көрсетеді. «Өмір тетігі» қолдануға ыңғайлы етіп жасалған. Бір қарағанда ұялы телефон сияқты көрінгенімен, артқы бетінде SOS тетігі ор-натылған. Ол тетікті басу арқылы ардагерлер көмек көрсету ор-талығына дабыл бере алады. Үш секунд ішінде абоненттің жеке картасы дабыл қағушының барлық жеке басына тән симптомды науқастары туралы ақ-паратты операторлар алдына жайып салады. Құрылғы дауыс зорайтқыш және микрофонмен жабдықталған. Оператор абонентпен сөйлесіп, анықтама сұрақтарын қоя алады. Егер дабыл қағушы адамнаң жағдайы өте нашарлап, сөйлей алмайтын жағдайда болса, оператор бірден жедел жәрдем қызметіне хабарласады. Одан кейін оператор керекті көмекті көрсете алатын жақын адамдары мен туысқандарын хабардар етеді. Аталмыш акция бүкіл еліміз бо-йынша Мемлекет басшысының тапсырмасына сәйкес, «Са-мұрық-Қазына» АҚ мен рес-публикалық «Ардагерлер ұйы-мы» қоғамдық бірлестігінің қолдауымен ұйымдастырылып отыр.

Бақыт Есімханқызы соңғы кездері тұрғындар арасынан тыл еңбеккерлеріне бөлінген мемлекеттік жәрдемақыға қалай қол жеткізуге болатындығы туралы сұрақтарымен көп жү-гінетіндерін атап өтті. Жәр-демақы алушының Қазақстан Республикасының «Қазақстан Республикасының арнайы мемлекеттік жәрдемақысы туралы» заңының 5 бабының 2-1 тармақтарына сәйкес жұ-мыс өтілін растайтын еңбек кітапшасы және 1941 жылдың 22 маусымынан 1945 жылдың 9 мамыры аралығында істеген жұмысының жинақталған маз-мұны қажет.

Толық еңбек өтілі бол-мағандар немесе құжаттары толық емес азаматтардың еңбек өтілі арнаулы комиссиялармен жергілікті атқарушы органдарда қарастырылып, бекітіледі.

Арнайы комиссияның құзы-рына құжаттардың құқықтық бағалауы бойынша 1941 жыл-дың 22 маусымынан 1945 жыл-дың 9 мамыры аралығында еңбек өтілін растайтын және соғыс уақытындағы тылдағы ең-бегі үшін алған жалақы туралы және жұмыс күнінің ұзақтығы, орындаған жұмысына мінездеме (немесе колхоздардан бөлінген еңбеккүндері) сияқты фактілер жинақталады. Сонымен бірге, арнайы комиссиямен буыны қатпаған баланың шама-шар-қынша атқарған жұмыстары да ескерілетін болады.

Арнайы комиссияның оң шешімі тек барлық көрсетілген жағдайлардың сараптамасынан кейін ғана, соның өзінде жасөспірім балаға берілген жұмыстардың өтініш берушінің тілегі орындалуы мүмкін жағ-дайда комиссия мүшелері қорытынды шығарады.

 Надежда ШАРОВА

Read more

ТЫЛДАҒЫ ЕҢБЕК МАЙТАЛМАНЫ

Article Details

Мақала кейіпкері Парзана Жақыпбекқызы Ахмерова екі ұл, төрт қыз, тәрбиелеп өсірген. Бүгінгі таңда екі ұл, төрт қыздан өрбіген 12 немере, 13 шөбересінің қызығына бөленіп, бақытты ғұмыр кешіп отырған тыл еңбеккері 2 топтағы мүгедек. Қазіргі таңда бұл берілген мүгедектікті ҰОС-ның 2 топтағы мүгедектерімен бірге теңестірді.

– Әңгіменің әлқиссасын туған жер, отбасынан бастасақ, әже...

- 1925 жылы Көкпекті ауылында дүниеге келдім. Отағасы, еңбек ардагері – Талқа Қасенұлы Ахмеров та соғыс ардагері. 1939 жылы әскер қатарына шақырылып, 1945 жылы соғыстан жаралы болып елге оралады. Шалымыз екеуіміз 47 жыл отастық, 1977 жылы жүрек талмасынан қайтыс болды. Екі ұл, төрт қыз, тәрбиелеп өсірдік. Бақытым – балаларым бәрі өз алдарына үйлі-баранды, немерелерім таяныш-сүйенішім. Осылардың күлкісін естіп отырсам арманым жоқ, - деді.

.- Қанша жастан еңбекке араластыңыз?

— Соғыс басталған жылы 16 жаста болатынмын. 16 жастан Рудник шахтасында, қара жұмысқа араласуыма тура келді. Соғыс балаларды балалықтың бал дәуренімен ерте қоштасып, тез есеюге мәжбүр етті. 1950-1960 жылдар (бұрынғы) Карл Марс колхозындағы балабақшада тәрбиеші болып, ал 1960-1975 жылдарда сатушы болып жұмыс істеп, 1975 жылы көп балалы ана деген жеңілдікпен зейнеткерлікке шықтым.,

-Тылдағы еңбек туралы айтсаңыз.

- Мектепте оқитын ересек балаларға дейін Ұлы Жеңіс үшін жанқиярлықпен еңбек етті. Біздің балалық шағымыз ауыр еңбекпен, «Бәрі де майдан үшін, бәрі де Жеңіс үшін» деген ұранмен өтті. Ал оның көп балалардың денсаулығына тигізген кері әсері аз болған жоқ. Ұлы Отан соғысына қатысушылардың ерлігі ерекше ғой. Олар қандай жоғары құрметке де лайықты. Қазір соғысқа қатысқандар да, тылда ауыр жұмыс атқарғандар да тым азайып қалды ғой. Сұрапыл соғыстың жеңіспен аяқталғанына 70 жыл толса да, оның салған жарасы жүректерінде қалған, әкелерін, бауырларын қан майданға аттандырып, өздері бозбала, бойжеткен шақтарын тылдағы ауыр еңбекпен өткізген аға буын өкілдерінің бірқатары арамызда жүр. Олардың есею кезеңдері ел басына түскен ауыртпалықпен тұспа - тұс келіп, буындары бекіп, омыртқалары қатпаса да бар қиындықты үлкендермен бірге бөлісіп, майдан шебіне азық-түлік жөнелтуде, киім-кешек дайындауда қолдан келген көмектерін аямады. Соғыс зардабына жететін зардап жоқ шығар. Аш құрсақ болғанымыз да рас, жалаңаш болғанымыз да өтірік емес. Елдегі адамдар ондай-ондай қарын аштығына рухани тоқшылықты, киімнің жыртығына мақсат бүтіндігін қарсы қоя білді.. Ендігі жерде жамандық көргім келмейді, бұйырса немерелерімнің, шөберелерімнің қызығын көргім келеді.

— Жеңіс туралы әңгімелеп берсеңіз.

— Бүгінде, тылда еңбек еткендердің мәртебесі Ұлы Отан соғысына қатысқан ардагерлермен теңестіріліп отыр. Жауынгерлер де, тылдағы еңбеккерлер де бір жағадан бас, бір жеңнен қол шығарып, бүкіл халқымыз жеңіс үшін қажеттің бәрін істеді. Майдан мен тылдың біртұтас қимыл-әрекеті сол ұлы Жеңісті әкелді де. Сол бір жылдардың ізі өшкен жоқ ел көкейінен, соғыс өртінің шарпуы тимеген шаңырақ бар ма екен, сірә? «Майдан», «тыл» деген жай аты ғана. Әйтпесе, бірі мылтықты, бірі мылтықсыз – екеуі де жанкешті шайқас болатын. Шынында да, оқтың азабынан жоқтың азабы кем соқпаған тұстары да аз болмайтын. Жеңіс – бұл қайтпас қайсарлықтың, ержүректік пен бүкіл халықтың майдандағы және тылдағы жаппай ерлігінің нәтижесі. Жеңіс күнін біз көзімізге жас алып қарсы алдық, деді.

- Рахмет, апа, енді көктемнің алғашқы меркесі де жақындап қалды,ең алдымен сізді 8 наурыз мерекесімен шын жүрекпен құттықтаймын, мереке қарсаңында әйел қауымына тілегіңіз қандай?

- 8 Наурыз арулар күніне арналған жылы лебізімді қабыл ал. Тал бойына ажарына ақылы сай, нәзік те биязы, көрікті де келбетті қазақ қыздарының жан сұлулығын тілеймін. Жанарларыңнан әрдайым нұр шашып, жүздерің күндей күлімдеп, көңілдерің көктемдей көрікті болсын. Аспанымыз ашық заманымыз тыныш болғанын тілеймін. Ешкімге жаман сөз айтқан  жоқпын, ешкімнен жамандық көргенім жоқ. Ризамын, халықтың тілегін тілеймін, жастар аман болсын.

Әжей келелі әңгімелесудің соңында ел амандығын  әр шаңыраққа тарқамайтын шаттық тіледі. Ұрпағымен бақытты отбасына біз де, татулық пен тыныштықтың тұғырынан таймауын тілеп қайттық.

Әңгімелескен: Клара ҚАЙЫПЖАНҚЫЗЫ

Read more

НАШИ ТАЭКВОНДИСТЫ В ЛИДЕРАХ

Article Details

14-15 февраля в городе Актобе прошел  чемпионат по таэквон-до серии ITF на Кубок республики, посвященный 550-летию Казахского ханства. Это первый отборочный чемпионат для участия в дальнейших соревнованиях на кубок Азии.

В нем приняли участие более 250 спортсменов из нашей страны. Не остались в стороне и таэквондисты из нашего района. Они показали отличные результаты, завоевав 10 медалей и 2 кубка – в командном зачете и кубок зрительских симпатий, который достался нашей талантливой спортсменке С.Газизовой. Она, кстати, завоевала 2 место в тройке лидеров от Кокпектинского района и стала единственной чемпионкой, прошедшей во второй отборочный чемпионат на Кубок Азии среди юниоров. Второе место досталось и А.Акышеву. Первое место отвоевали М.Омирбекова  и Р.Байсакалов, каждый в своих весовых категориях. Зияш Еркебулан завоевал третье место в личном спарринге. В итоге, наши ребята завоевали второе место в командном спарринге и стали бронзовыми призерами чемпионата.

И еще одна хорошая новость: 22 февраля в городе Рудный состоялся чемпионат области по олимпийской версии в серии WTF  среди детей младшей категории, в нем принял участие и прошел дальше наш юный спортсмен Д.Кенесханов.

Тренер команды Б.Рахимов с большой гордостью рассказал нам о новых достижениях своих ребят: «Я рад, что наши таэвкондисты показали прекрасные результаты и завоевали призовые места. Хотелось бы поблагодарить наших постоянных спонсоров, это крестьянское хозяйство «Рустам» и всех родителей, которые болели за ребят».

Екатерина СКУДАРНОВА 

Read more

ВАШ ПОДВИГ БЕССМЕРТЕН

Article Details

24 февраля исполняющий обязанности акима района Р.Сагандыков вручил телефоны «Линия жизни» участникам Великой Отечественной войны. Сегодня в районе готовятся встретить 70-летний юбилей Победы 14 боевых ветеранов: Федосова Валентина Степановна, Кинбаев  Елеусыз, Цепков Петр Иванович, Тваровский Эдуард Юльевич, Бирюков Илья Иванович, Икласов Муталяп, Винников Семен Михайлович, Тусупбеков Аркадий, Чумаков  Николай Иванович,  Гарганов Федор Кузьмич, Балахонов Павел Яковлевич, Акшалов Нурмухамбет, Кожаев Кусман, Халлиулин МустафаТемирбаевич.

 9 мая 1945 года -  сколько трагического и радостного скрыто в этой дате. За этими цифрами стоит и весь ужас жестокой войны, и вся радость от Великой Победы. Обращаясь  к ветеранам, Рамиль Нигметчанович отметил, что  телефоны «Линия жизни»  - это подарок  Президента страны в знак глубокого уважения перед доблестью, отвагой и мужеством ветеранов Великой Отечественной войны.

 - Истинное понимание этого праздника приходит с возрастом.  Несмотря на то, что прошло уже почти 70 лет, Ваш Великий Подвиг бессмертен, и в каждой семье нашей Родины есть свои герои, и своя память. В наших сердцах даже спустя века всегда останется место для гордости за наших ветеранов и слова  благодарности. Мы рады, что вы у нас есть, и мы  можем окружить вас заботой и вниманием.

Ваш подвиг неоценим, потому что именно вы подарили нам уникальную возможность жить, строить будущее, делать выбор. Избавив нас от непосильных тягот фашизма, вы лишили себя многого, чего мы по сей день не всегда можем вам возместить. На свете нет настолько глубоких слов благодарности, которыми можно было бы выразить наше почтение  к вам. Будьте с нами подольше в здравии и радости. Примите нашу беззаветную любовь и безграничное уважение, - сказал Рамиль Нигметчанович.

 В беседе с исполняющим обязанности акима района ветераны говорили о многом, но в их словах не было жалоб. Все они с оптимизмом шутили, договаривались дожить до ста лет. Убеленные сединами боевые фронтовики благодарили Президента страны  Н.А.Назарбаева за внимание  и заботу, за уверенность в будущем детей и внуков, за мир  и стабильность. Они единодушно выразили поддержку инициативы АНК о проведении досрочных выборов Президента, подчеркнув, что их выбор уже сделан.

Как пояснила нам руководитель районного отдела занятости и социальных программ Б.Оразгалиева, 21 января 2015 года дан старт проекту «Жеңіс»,  предусматривающий реализацию важных социальных акций, приуроченных к 70- летию Победы. Одной из них является акция  «Линия жизни», в ходе которой все участники Великой Отечественной войны централиванно обеспечиваются  мобильными телефонами, с встроенной тревожной кнопкой. Кнопка «SOS»  будет подключена к круглосуточному Центру Помощи «Өмір жолы» в Астане. «Линия жизни» – это круглосуточная служба вызова экстренной помощи. Сама «Кнопка жизни» представляет собой устройство, которым легко пользоваться. Его девайс выглядит как мобильный телефон, с обратной стороны которого находится кнопка «SOS». При ее нажатии ветеран может послать сигнал в Центр Помощи. В течение трех секунд перед оператором высвечивается индивидуальная карта абонента, в которой расписаны все симптомы его заболеваний. Устройство снабжено громкой связью и микрофоном. Оператор может общаться с абонентом, задавать уточняющие вопросы. В случае,  если человеку совсем плохо, и он не может говорить, оператор по умолчанию вызывает скорую помощь. Далее оператор информирует всех родственников или близких людей, которые также могут оказать необходимую ветерану помощь. Эта акция проводится  в рамках Меморандума о сотрудничестве Центрального совета ветеранов и фонда национального благосостояния «Самрұқ қазына».   

Кроме этого, Бахыт Есимхановна отметила, что  в последнее время увеличилось число обращений граждан по вопросу назначения специального государственного пособия (СГП) труженикам тыла. Она разъяснила, что в соответствии с пунктом 2-1 статьи 5 Закона Республики Казахстан «О специальном государственном пособии в Республике Казахстан», документом, подтверждающим стаж работы, являются трудовая книжка или иные документы, содержащие сведения о работе с 22 июня 1941 года по 9 мая 1945 года.

При отсутствии или неполном предоставлении документов о стаже работы, трудовой стаж устанавливается специальными комиссиями при местных исполнительных органах.

Вместе с тем, в компетенцию спецкомиссий входит правовая оценка документов, представленных для подтверждения стажа работы с 22 июня 1941 года по 9 мая 1945 года, в связи с чем тщательно устанавливаются такие обстоятельства, как факт получения заработной платы за работу в тылу в годы войны (либо начисление трудодней в колхозах), период обучения в школах и период работы, характер выполняемой работы, продолжительность работы, продолжительность рабочего дня. Одновременно спецкомиссиями оценивается возможность выполнения ребенком указанной работы в виду его малолетнего возраста.

Положительное решение спецкомиссией принимается только после анализа всех указанных обстоятельств и в случае, когда члены спецкомиссии придут к выводу о возможности выполнения заявителем, будучи в малолетнем возрасте, указанной им работы.

 Надежда ШАРОВА

Read more

СОВРЕМЕННОЙ ШКОЛЕ — НОВЫЙ УЧИТЕЛЬ

Article Details

Мы часто произносим слово Учитель, но не задумываемся, какую огромную роль играет он  в нашей жизни. Многие согласятся с тем, что учитель - это не просто профессия, это миссия. Ведь всех нас во многом сформировала школа, и в первую очередь, наши педагоги.

 Трудно переоценить заслуги талантливого учителя, который открывает перед ребенком дверь в мир знаний, влияет на формирование его человеческих качеств, закладывает основы его будущего... Сколько сил, труда, души, терпения учителя вкладывают в каждого из своих учеников, чтобы они выросли счастливыми людьми. Каждый день,  из года в год учитель отдает себя детям.

В комплексе «Улкенбокен школа-детский сад» прошел конкурс «Учитель года - 2015», в котором приняли участие по одному учителю от каждого методического объединения. Тема конкурса - «Современной школе — новый учитель».

Участниками  конкурса стали учителя начальных классовКрасникова Г.С.,  Егеубаева Г.К.,  Нурахметова С.Ж.,  Какенова А.А., учитель физкультуры Расстриго Б.В.,  учитель технологий  - Бугак С.А., учитель математики Камерия Ш.

В конкурсе каждый учитель представил свою самопрезентацию, в которой раскрывалась система работы учителя, а также  достижения его и учащихся за последние 5 лет.

Члены  жюри уделили внимание на курсовую переподготовку, а также на публикации в районных,  областных и республиканских журналах и газетах.

 По итогам  конкурса «Учитель года – 2015» жюри решило присудить

Гран-при  Егеубаевой Г.К., 1 место – Расстриго Б.В., 2 место – Бугак С.А., 3 место – Красниковой Г.С. и Нұрахметовой С.Ж.  В номинации «Инновационный подход к обучению» был отмечен Камерия Ш., а  «За участие» - Какенова А.А.

А.Мустафинова, учитель географии 

Read more

СЕМИНАР -ТРЕНИНГ

Article Details

В рамках  профилактики табакокурения, наркомании, алкоголя и социально – значимого заболевания туберкулеза состоялись семинары - тренинги в Аграрно-техническом колледже , в школе им.Болганбаева, средней школе №1 с.Самарское.  инициаторами тренингов стали представители кабинета ЗОЖ МРБ, студенты Государственного Медицинского университета г.Семей Ахмолдин Айдар, Мусин Данияр. 

О том, какой  вред наносят алкоголь, сигареты, наркотики, использование насвая, курение кальяна рассказал будущий врач Мусин Данияр. Он заострил внимание подростков  на том, что в составе насвая содержатся, вещества, которые могут привести к инфекционным заболеваниям, к онкологии. Обеспокоенность вызывает то, что насвай свободно можно приобрести на базарах Лучшая методика борьбы с наркоманией, как показывает мировая практика, является профилактика, так как излечить от наркотической зависимости удается не более 2-3% заболевших.

- На сегодняшний день не снимается актуальность заболевания туберкулеза,- сказал врач-практикант Ахмолдин Айдар. На нашей планете туберкулезом больны 10% населения, ежегодно туберкулезом заражается около 9 млн. человек, а умирает 3 млн., чаще всего болеют мужчины. Айдар подробно осветил, что способствует распространению инфекции, о путях передачи туберкулезной инфекции, о мерах профилактики.  Напомнил о  признаках проявления туберкулеза. Акцентировал внимание на то, если он будет наблюдать у себя, у родственников необычную утомляемость, повышение температуры тела до 37,1-37,5, затянувшийся кашель, без замедления нужно обратиться к врачу и попросить направление на флюорографию, невзирая на время предыдущей проверки.

Будущие медицинские работники презентовали слайды по своим выступлениям. Учащиеся, студенты  с интересом слушали, а затем задавали вопросы. Активно включились в диалог студенты АТК Семетаев Адиль, Деев Александр, Силикина Дарья, Яковина Алина,  учащиеся школы Болганбаева Сагадиева Адема, Аблайханов Ислам, Кенесов Дамир, учащиеся Самарской средней школы №1Абугалиев Руслан, Куприн Дмитрий, Сидоров Иван, Илюбаев Адельжан и др.

Учебное учреждение представляет собой весьма важную «площадку» для принятия мер по профилактике вредных привычек, заболеваний. Возможно, выступление бывших выпускников школы им.Болганбаева Ахмолдина Айдара, Мусина Данияра будет примером для подростков, что вместо пагубного пристрастия к вредным веществам, есть альтернатива быть здоровым, выбрать профессию, жить и радовать своих родителей, близких, педагогов.

 К.Кушербаева, Кабинет ЗОЖ МРБ Кокпектинского района

Read more

ПУТЕШЕСТВИЕ С ГАРАНТИЕЙ

Article Details

Статистика свидетельствует, что казахстанцы  путешествовать любят. Кто-то предпочитает пляжный отдых, именно для туристов придуманы отели с системой «Все включено», а кто-то  считает, что самый лучший отпуск - это посещение музеев и достопримечательностей, ежедневные перееезды из одного города в другой. Таким активным путешественникам туркомпании могут предложить множество вариантов отдыха. А еще есть  кулинарный туризм, исторический, тематический...

         Но как бы ни было – путешествие для многих нас начинается с выбора  туристической компании, которая  этот самый тур должна организовать.

         Это очень ответственный  шаг, и очень  субъективный. При выборе туркомпании  необходимо обратить внимание на документы, попросить показать лицензию компании. Многое  рассказать о турфирме  может сайт компании, где можно почитать отзывы клиентов. Обратите внимание  на то, есть ли среди них постоянные : если люди  доверяют свой отдых этой компании не раз, не два, то это говорит о стабильности ее работы.  Прежде чем оплатить тур и подписать документы, уточните,  кто вас будет встречать по приезду на место отдыха, какой вид питания вам предложен, сколько оплаченных экскурсий в этом туре.  В общем, уточнять надо будет все. И проверять:  отражено ли это в договоре, поскольку на словах могут пообещать все, что угодно. Иначе вам потом, в случае невыполнения турфирмой своих обязательств, ни один юрист не сможет помочь, т.к. вы подписали договор!

         Важно подстраховаться и на случай форс - мажоров:  к примеру, вы потерялись сами, сели не в тот автобус, приехали не в тот отель, или потеряли документы, что делать в таких случаях, куда обращаться?

Как правило, в солидных туристических компаниях вам обязательно дадут список самых необходимых контактов в чужой стране: телефоны местной компании, которая будет вас встречать, адрес и телефон консульства Казахстана в той стране, куда вы направляетесь.

         Ну, а если отдых к сожалению не удался, то  чтобы потом все это доказать, вам придется  собирать доказательства. Это чеки, выписки  из отеля, фотографии и даже видео с сотового  телефона. Свои претензии, по приезду сначала лучше предъявить самой компании, разумеется, письменно. К претензии приложите копию договора и собранные «улики». Укажите там все свои требования. Это может быть: возмещение убытков, которые вы понесли из-за некачественной услуги компании, возврат части денег за тур, компенсация морального вреда. Если ваши требования  обоснованы, туркомпания, скорей всего,пойдет с вами на мирное соглашение: ей не нужна дурная слава.

В противном случае, вы имеете право обратиться в суд.

   Н.Уаисова, руководитель отдела ОСЭН Кокпектинского Управления по ЗПП

Read more

СПАСИБО ВАМ, ТРУЖЕНИЦЫ ТЫЛА!

Article Details

Великая Отечественная война против фашизма закончилась почти 70 лет назад. Победа в ней была бы невозможной без непосильного вклада тружеников тыла.  К производству были привлечены женщины, школьники, студенты, пенсионеры.

70 лет – это цифра многое значит. Многих, кто родился в конце этой войны,  уже нет в живых. Сколько же их осталось, тех, кто не просто родился раньше, а мог еще во время войны работать, ковать, не жалея сил, великую победу? Наверное, давно уже нет на свете тех героических женщин, которые вместо ушедших воевать мужчин спускались в шахты, пахали мерзлую землю,  а  потом пекли хлеб для сражающихся бойцов. В большинстве своем покинули этот мир и те, кто поднимал военные заводы, кто измученным и полуголодным сутками не отходил от станков, чтобы обеспечить армию вооружением. Чаще всего под определением «труженики тыла Великой Отечественной войны» подразумеваются дети. Точнее те, кто был ребенком в те страшные годы, но не просто жил обычной детской жизнью, впрочем, тогда это было невозможно, а работал на заводах, в совхозах, в госпиталях, пытаясь внести свою лепту в общую победу над врагом.

Вклад в победу своим трудом внесли и жительницы нашего района. Сегодня мы расскажем о женщинах, на долю которых выпало пережить все ужасы войны, но это их не сломило, а наоборот, сделало только сильнее.

Амина Умарбекова из села Сулеймен была десятилетней девчонкой, когда началась война.  Она работала там, где придется. Косила сено, работала в полях и дояркой в колхозе. А по ночам вязала носки и шила рукавицы, которые потом отправляли на фронт. Два брата ее пропали без вести на войне, отец умер. Война закончилась, и  юная Амина  вышла замуж, вместе с супругом они вырастили пятерых сыновей. Сейчас ей 83 года, она живет с сыном и невесткой, помогает растить внуков, а их уже 14, а еще  11 правнуков. На досуге Амина апа не скучает – шьет вручную корпе, сочиняет стихи и поет песни военных лет о Победе.

  В борьбе с фашистскими захватчиками участвовали не только воинские соединения на фронтах, но и ковали Победу  в тылу труженики. На плечи людей в тылу легла сложнейшая задача - снабжать войска всем необходимым. Армию нужно было кормить, одевать, обувать, непрерывно поставлять на фронт оружие, военную технику, боеприпасы, горючее и многое другое. Все это создавалось  руками  простых граждан. - Работали мы от темна до темна, повседневно перенося лишения. Несмотря на трудности военного времени, мы справились трудностями, внесли свой вклад в Победу, - говорит соседка Амины апы – Гульжамал Сарсембаева,  труженица тыла. Сейчас ей 89 лет, живет с сыновьями и внуками. Гульжамал апа – мать героиня. Она родила и вырастила 8 детей. Ей было 15 лет в те тяжелые времена, когда прогремели первые выстрелы на полях сражений. Отца призвали на фронт, и она осталась с братишками и матерью.  На свои хрупкие плечи Гульжамал  взяла тяжелую ношу – стала работать на грузовой машине. – Было тяжело, - вспоминает Гульжамал апа, - Но выбора у нас тогда не было. Мы все хотели только одного – чтобы кончилась поскорее война. И мы выстояли, выдержали и победили. Я желаю своим внукам и всем детям на земле никогда не видеть того, что пережили мы. Пусть наша страна процветает, а мы все живем в ней в мире и согласии.

Женщины-колхозницы, заменившие в тылу своих мужей на полях, вынуждены были  порой без техники и специального оборудования возделывать почву, и собирать урожай для армии и страны, часто отказывая в питании своим детям.

Наша следующая героиня Менсулу Шаяхметова свой трудовой путь начала в 13 лет. В 1935 году умер ее отец. Тогда их семья жила в с.Черноярка, а  она училась и жила в интернате  села Кокпекты, куда в1942 году переехала вся ее семья.

С первых дней  войны вместе со своими подругами Н.Сейсенбаевой, Б.Тыныбаевой Менсулу апа работала в колхозе, на сенокосе, на полях. Было трудно, но они понимали, что они своим трудом вносят лепту в борьбе за выживание.  А по ночам шили вручную одежду, вязали теплые вещи. - Обувь носили аккуратно и берегли, как зеницу ока,- рассказывает Менсулу апа. – Передавали ее потом младшим. Когда закончилась война и страна воспрянула от потерь и трудностей, в 1947 году Менсулу вышла замуж. Ее избранник Закарья работал в мастером в колхозе.  – Это сейчас на свадьбах машины, а раньше забирали на бричке, - вспоминает она, - трудно было, но жили весело, дружно,  с надеждой на будущее.

Сейчас наша славная труженица отметила уже 87-й день рождения. У нее 8 детей, 22 внука и 40 правнуков. Она мечтает о том, чтобы в мире не было войны, чтобы молодое поколение жили в мире и согласии, уважали память о тех, кто пережил трудное время, чтобы обеспечить светлое будущее.

Кульзия Шегедекбаева из села Большевик  вместе со своими сверстниками стойко переносила все тяготы военного лихолетья.  Отца забрали на фронт,  и она осталась с матерью и двенадцатью братьями и сестрами. Мать работала в колхозе дояркой, а сама Кульзия, тринадцатилетняя девочка, стала работать разнорабочей. Теребили шерсть вместе с другими детьми, косили сено, пололи поля, пасли скот. В 1945 году пришла похоронка на отца, погибшего на фронте. А в 1947 году, в день, когда семья в память о нем проводила  поминки, он, неожиданно для всех, вернулся, живым и невредимым… Как потом выяснилось, он был тяжело ранен на фронте и попал в плен врага. Когда война закончилась, его освободили вместе с остальными пленными. Истощенный и измученный немцами, ослабевший от ран, он находился на длительном лечении, и лишь потом вернулся   в родной дом. Конечно, радости родных  и близких в день встречи не было предела. В 1958 году Кульзия апа вышла замуж, и вместе с супругом они вырастили 9 детей. Сейчас она живет у сына в селе Тассай, радуется внукам и желает всем своим землякам счастья и благополучия, а стране процветания.

Тамара Винникова из села Улкенбокен (девичья фамилия Плахута) родилась в 1932 году на Украине, в Черниговской области, в городе Новгород-Северский. Ее отец до войны был директором Треста Черниговского торга, жили в достатке, мать не работала.  А когда началась война, их город подвергся фашистской оккупации.  Этот тяжелый изнурительный период продолжался два-три года. Захватчики ввели здесь для советских граждан в возрасте от 18 до 45 лет (для евреев - от 18 до 60 лет) жёсткую трудовую повинность. При этом рабочий день даже на вредных производствах длился 14-16 часов в сутки. За отказ и уклонение от работы, невыполнение приказов, малейшее неповиновение, сопротивление грабежу и насилию, помощь партизанам, членство в коммунистической партии и комсомоле, принадлежность к еврейской национальности и просто без причины  - следовали расстрелы, казни через повешение, избиения и пытки со смертельным исходом. Применялись штрафы, заключение в концлагеря, реквизиция скота и прочее. Репрессиям со стороны фашистских захватчиков подверглись в первую очередь, славяне, евреи и цыгане, а также все остальные, по мнению нацистов, «недочеловеки». Немцы водили отца Тамары Васильевны на допросы, жестоко пытали, и однажды, вернувшись измученным, в очередной раз, он умер. Маленькая Тамара осталась вместе с безграмотной матерью и братишкой. Их дом заняли немцы, и они стали им прислуживать. Все четыре года войны они провели в «плену»,  в собственном доме. – Страшно было, - вспоминает Тамара Васильевна. – Мы не имели право ни кушать, ни спать, ни даже болеть. Только работать на немцев – готовить им обед, стирать вещи, убирать. Если мы простужались и болели, немцы ругали мать за то, что дети по ночам плачут и кашляют, наказывали жестоко. Мы с мамой старались не перечить и боялись, что они нас убьют. Так продолжалось все время,  пока шла война. Когда Красная Армия пришла на Украину и освободила города от оккупантов, все вздохнули с облегчением.   Семья Тамары Васильевны переехала в Казахстан, в село Теректы к родственникам, а затем стали жить в селе Улкенбокен.  Мать начала работать, где придется и учиться грамоте. Тамара  тоже стала учиться в школе, затем окончила училище, и пошла  работать  в ветеринарную лабораторию. Вскоре вышла замуж за  фронтовика,   ветерана Великой Отечественной войны Семена Винникова. Так и живут в мире и согласии до сих пор вместе. Прошли все невзгоды рука об руку, вырастили троих детей. Сейчас радуются внукам. – Никогда пусть больше не видит наш народ того, что испытали мы в то страшное время, - говорит Тамара Васильевна. – Пусть процветает Казахстан, и в мире и дружбе живет  народ на нашей земле.

Женщины, женщины, женщины... На заводах и в госпиталях, на транспорте и в поле. Уже в первые дни войны они заменили ушедших на фронт мужей и братьев, взяли в свои руки производство военного снаряжения, снабжали фронт не только военной техникой,  но и хлебом, обмундированием. Женщины в тылу стали боевым резервом действующей армии. Рабочий день длился по 10 – 12 часов, о выходных и не вспоминали. Простое слово «надо» вдруг приобрело глубокий смысл. С него начинался теперь всякий разговор.

Да, у войны не женское лицо. Но угроза, нависшая над нашей страной и над всем миром в 1941 году, заставила женщин по-иному оценить свои возможности, встать в строй наравне с мужчинами, заменить в тылу ушедших на фронт мужей, сыновей, братьев. Победа ковалась и в тылу. Их было очень много – женщин, беззаветно любивших Родину и готовых отдать за нее жизнь. Они стали примером бесстрашия и героизма. Не каждый мужчина способен выдержать трудности войны, а женщины выдерживали.

Тяжелые потери несло сельское хозяйство, размеры посевных площадей сильно уменьшились, а наиболее работоспособную часть сельского населения война оторвала от работы, фронту были переданы автомашины, трактора и лошади, что ослабило сельское хозяйство страны. Однако, благодаря огромным усилиям оставшегося населения, в первую очередь – женщин, осваивавших трактора и комбайны, фронт и рабочее население получало необходимое продовольствие.

Прошло почти 70 лет с той весны, когда советский народ, и все прогрессивное человечество отпраздновало победу над фашизмом. Народ с благодарностью вспоминает воинов Вооруженных сил страны, отважных партизан, тружеников тыла, чьи героические руки обеспечили мир во всем мире. Эта победа избавила многие народы Европы и Азии от ига фашистских захватчиков. Свой вклад в победу над фашизмом внесли и женщины.

В преддверии светлого весеннего праздника – 8 марта, хочется поклониться всем нашим бабушкам, мамам за то, что они выдержали все невзгоды, которые ложились на их хрупкие плечи, за то, что подарили нам жизнь и свободу. Спасибо Вам, милые труженицы тыла,  за чистое и мирное небо над нашими юными головами сегодня, за яркое и теплое солнце, которое согревает нас и сияет в ваших прекрасных глазах!

Екатерина СКУДАРНОВА

Read more