Время неумолимо отодвигает нас всё дальше от самой жестокой и кровопролитной войны в истории Отечества. Огромный вклад в Победу внесли женщины – ветераны Великой Отечественной войны и бойцы невидимого фронта – труженицы тыла. Именно их руками ковалась Победа в тылу, именно они выращивали хлеб, выпускали танки, отливали свинец для ненавистного врага.
Живет в селе Самарское замечательная женщина – Сагижамал апа Жакиева. В феврале она отметила свое девяносто двухлетие. За плечами ветерана девяносто две зимы и весны. Прожита трудная, но интересная жизнь, полная различных событий. Тяжелые военные и послевоенные годы закалили характер всего поколения Сагижамал апа. Эти прекрасные люди творили великое – трудились на благо страны, воспитывали детей, вложив в их сердца гордость за свой народ, безграничную преданность Родине.
Родилась Сагижамал апа в селе Койтас, что находится недалеко от села Белое. Семья жила дружно и мирно, но, как и многие, небогато. Когда началась Великая Отечественная война, ей исполнилось полных шестнадцать лет, и она со своими сверстниками была мобилизована на трудовой фронт. Хрупким девушкам, которые недоедали, жили впроголодь, в холоде, всю войну пришлось заниматься мужской работой.

- Мы, ребятишки, очищали хлебное поле от сорняков. Выполняли разную работу, куда пошлют. Мы понимали, что надо помогать взрослым, чтобы победить врага. Руками сеяли зерно, лобогрейкой собирали урожай, поесть, попить толком посуды не было. В единственном казане кипятили чай, в ней дырочку залепляли мякишем хлеба. Пока мы находились в поле, она успевала высохнуть, и, вернувшись, могли быстро вскипятить чай, утолить жажду.

Адам баласына ажал мен бейнет келейін десе аяқ астынан ғой. Кеше ғана үкілі үмітін аялап, Сервис колледжін аяқтап, енді ғана ауылдастарына тігіншілік қызмет көрсетемін деп жүрген бойжеткен бүгінгідей арбаға таңылып қаламын деп ойламаған еді. Үш баланың кенжесі Жанна автокөлік апатына ұшырағанда Жабековтар отбасы оның аман қалғанына қуанып, өмірі үшін күресте аянбады. Ендігі бар мақсат балапандарының тезірек адам қатарына қосылуы еді. Бармаған дәрігерлері, емдетпеген емшілері қалған жоқ, тіпті шет елге де асты. Мойын омыртқасы сынған қызға дәрігерлер аяқ басу-баспауы екіталай деп шығарып салды. Бірақ олар мойымады. Ең бастысы, бойжеткен өзінің өмір сүруге құштарлығымен ата-анасын жігерлендірді. Осылайша олар отбасы болып қолөнермен шұғылданып кеткендерін өздері де байқамай қалды.
Тігін машинкасының құлағында ойнайтын Жаннаның қолынан түрлі ойыншықтар дүкен сөрелеріндегіден де әдемі болып шықты. Бар мәселе сол ойыншықтарды тігуге қажет материалдарды алуға тірелді. Алғашында үйдегі ескі тон, мақта, тағы басқа да жұмсақ заттар іске асты. Содан кейін интернет арқылы тапсырыс беріп алуға көшті. Ғаламторда түрлі қуыршақтардың тігу әдістері, пішпелері де жарияланады екен. Бұл оның жұмысын біршама оңайлатты. Алғашқы жұмыстарын туыс-тарына сыйлыққа беретін, кейін анасы Руфа Фаизқызы дүкендерге апарып қо-йып жүрді. Әкем ойыншық тігуге қажетті фурнитуралар алудың шебері болып алды деп күледі Жанна. Осылай жалғаса берер ме еді. Жақында ауданымыздағы кәсіпкерлік палатасының жетекшісі Әлия Мұқашеваның ұйымдастыруымен Бе-лое ауылындағы орта мектепте Жанна Жабекованың бұйымдарын сату жәрмеңкесі өтті. «Бұл менің тұңғыш жәрмеңкем. Қаншама ойыншық сатылып кетті. Бір күннің ішінде қомақты қаржыға ие болып көрмеппін. Еңбегімнің еш кетпегеніне қуандым. Жәрмеңке қызу өтіп, кейбір ойыншықтарға таласып та қалыпты. Қажет болса ұнаған ойыншықтарын мен тігіп беремін»,-дейді Жанна көз жанары ұшқын ата. Мульфильмдердегі кейіпкерлердің бәрін оның ойыншықтарынан кездестіруге болады. Қазіргі күні Қытайдың зиянды ойыншықтарын сатып алғанша, білетіндер Жаннаға келіп қажеттерін алып жүреді екен. Енді болашақта балабақшаларға апаруды жоспарлап отыр.
Әуесқойлық әлемі оны жетелей түсті. Ұсақ моншақпен бұйымдар жасауды да үйренді. Бірақ оған көз жанарының әлсіреуі кедергі болды. Содан кейінгі тапқан ермегі – газеттен түрлі бұйымдар тоқу. Иә, иә, газеттен. Үлкен құмыра, түрлі себеттер, нан салғыш, күрешкелер, суреттердің жақтаулары, сандықшалар мен кішкентай қобдилар... Көздің жа-уын алады, оларды газеттен жасалған деп ешкім де ойламайды да, сондай шеберлікпен жасалған бұйымдар. «Енді оған шикізат табу сонша қиын емес»,-деп күледі Жанна. – тек қана бояу мен лакпен жабу уақыт алады. Оны күн көзінде, жазда жүзеге асырамыз», - деп қояды.