1941 жылы басталған Ұлы Отан соғысы бейбіт өмір сүріп жатқан қаншама отбасын бақытсыздыққа душар етті десеңізші? Осынау зұлмат жылдарда қан майданда және тылда аянбай еңбек еткен жандардың бірлігінің арқасында қаһарлы жаумен жұмыла күресіп, Ұлы Жеңіске қол жеткіздік. Елде қалып, соғысқа бармаса да екінші тыл майданында «Жеңіс үшін, бәрі де майдан үшін» - деген ұранмен еңбек еткен тыл ардагерлері қатары да жыл өткен сайын сиреп барады.

Міне, сондай тыл ардагерлерінің бірегейі Шәріптоғай ауылының тұрғыны Эмма Жұмажанова. Ол 1930 жылы Саратов облысының Красноармейский ауылында дүниеге келген. Әкесі Василий Беккер өрт сөндіру бөлімінде күзетші болса, шешесі Мария мектеп медбикесі болып жұмыс істеген. Соғыс басталған уақытта Эмма әжей небәрі 16 жаста ғана болған. 1942 жылдан бастап тылда еңбек етуге жіберген. –Тылда істемеген жұмысымыз болған жоқ. Мен сауыншылардың сүттерін өлшейтін есепші болып жұмыс істедім. Сұрапыл соғыстың көрсетпегені қалмады. Елде қалған әйелдер мен балалар азапты еңбек етті, - дейді Эмма Жұмажанова. Соғыс аяқталғаннан кейін 1963 жылы Шәріптоғайға көшіп келеді де, Мұқатай Жұмажановпен отбасын құрады. Жолдасы, марқұм, Мұқатай ата өз заманында тылда жұмыс істеген, қажырлы, сұрапыл соғыс заманын көзімен көрген азамат болған.

Пікір: